ciśnieniem hydrostatycznym
Encyklopedia PWN
izostazja
geol. stan równowagi hydrostatycznej (zw. równowagą izostatyczną) skorupy ziemskiej i górnego płaszcza Ziemi.
[gr. stásis ‘stan’],
energia potrzebna do utworzenia (w procesie izotermicznym) jednostkowego pola powierzchni rozdziału 2 faz (np. cieczy i jej pary nasyconej);
niwelacja
technika pomiarowa stosowana w geodezji, służąca do wyznaczania różnic wysokości punktów w terenie oraz wysokości punktów względem przyjętego układu (systemu) odniesienia.
[fr. < łac.],
osoba przebywająca w toni wodnej, z zasady nie zabezpieczona przed działaniem ciśnienia hydrostatycznego;
mech. zespół wszystkich sił zewn., czynnych i biernych (czyli reakcji podpór), działających na ciało lub element konstrukcyjny.
